Oto 10 zdań, które zawsze powinnyśmy mówić na głos, lecz się boimy. Tylko otwarcie wyrażając siebie, można być w pełni szczęśliwym

7. „Nie wiem”

Nikt nie jest alfą i omegą, dlatego niewiedza nie powinna być powodem do wstydu. Ludzie bywają niezorientowani, niezdecydowani czy zagubieni, a otoczenie nie powinno na nich wywierać presji, by zawsze podejmowali jednoznaczne decyzje czy mieli zdanie na każdy temat.

8. „Boję się”

Stach tratowany jest jako słabość, ale ludzie z natury ulegają różnym lękom. W istocie nie ważne jest to, czego się boimy, ale to, jak walczymy ze swoimi strachami. Otwarta akceptacja własnych obaw to znak dla otoczenia, że jesteśmy gotowi przyjąć pomoc.

9. „Chcę być sam”

Nikt nie powinien wstydzić się tego, że potrzebuje samotności. Każdy musi mieć czas na przemyślenia, a proszenie o niego, nie może być traktowanie jako odrzucenie bliskich.

10. „Już tak nie myślę/nie czuję”

Człowiek zmienia się nieustannie, a w wyniku nowych doświadczeń i poczynionych przemyśleń, może zmienić dotychczas przyjęte  zdanie. Nie powinno być to uważane jako wyraz niestabilności czy lekkomyślności, ale często jest, więc ludzie na pokaz trzymają się swoich poglądów, choć w rzeczywistości ich już nie popierają.