8 pozornie nieszkodliwych komentarzy, które doprowadzają ludzi do psychicznej ruiny. Uważajcie na te słowa

Nikt tak naprawdę nie wie, z czym borykają się inni ludzie.

Problemy i dołki psychiczne mogą nas naprawdę wykończyć. Odbierają ludziom to, co najważniejsze: chęć walki o siebie, siłę do zmagania się z chorobą. Czasami może nam się wydawać, że wiemy, jak pocieszyć kogoś, kto usiłuje pokonać depresję, okazuje się jednak, że w tej chorobie są pewne pozornie nieszkodliwe zwroty, które mogą doprowadzić człowieka do prawdziwej ruiny.

Dziennikarka Juliette Virzi, która specjalizuje się w trudnych tematach natury psychologicznej, spytała ludzi zmagających się z depresją o ich najgorsze doświadczenia najbardziej niefortunne pocieszenia, których doświadczyli. Całość umieściła w publikacji „The Mighty”. Te komentarze mogą dać nam do myślenia. Uświadomić, że lepiej ugryźć się w język, niż powiedzieć coś takiego.

1. „Masz tyle szczęścia, że możesz cały dzień leżeć w łóżku.”

„Masz szczęście, że przez cały dzień leżysz w łóżku, zamiast pracować – Chcę pracować. Leżę całe dnie w łóżku, ponieważ moje zdrowie psychiczne i fibromialgia (przewlekła choroba tkanek miękkich przyp. red.) nie pozwalają mi wychodzić z domu bez bólu. Jestem całkowicie spłukana i to sprawia, że czuję się o wiele gorzej.”- Ashley M.

2. „Jakie ty możesz mieć zmartwienia?”

„Pamiętam, jak członek mojej rodziny powiedział, że »nie ma nic, czym mógłbym się martwić«. W rzeczywistości przydarzyło mi się wiele rzeczy. Depresja i lęk po prostu nie pozwalają mi powiedzieć im tych rzeczy, bo najwyraźniej się boję. Głęboko to na mnie wpłynęło. Wciąż tak jest i często słyszę, że nie mam się czym martwić i czego bać. To mnie naprawdę boli. Nikt nie wie, przez co przeszedłem.”- Hunter P.

3. „Przemawia przez ciebie twoja choroba. To tylko twoja choroba.”

„Za każdym razem, gdy ktoś odrzuca moje uczucia w związku z tym, że to przemawia moja osobowość borderline. Okazuje się, że nie wolno mi mieć uczuć, ani nie mogę się denerwować jak wszyscy inni. Sprawia to, że czuję, że ja (i moje uczucia) nie mam znaczenia ”- Daniela R.