„Wolałem mówić, że moja matka nie żyje! Wstydziłem się przyznać, że biega po dżungli za pająkami”

W 1991 roku Kenneth zawarł umowę z National Geographic. Cała rodzina miała wyjechać do Amazonii, aby nakręcić tam dokument. Mieli wówczas już dwójkę dzieci, Davida i Vanessę. Yarima zdecydowała wówczas, że zostaje w Amazonii. Kazała mężowi zabrać dzieci ze sobą, ponieważ widziała, że nie radzą sobie w dżungli i bała się, że umrą z powodu chorób. Ich małżeństwo wówczas się skończyło. Później Kenneth twierdził, że został porzucony przez żonę.

Gdy David miał około 10 lat, jego klasa wybrała się do Muzeum Historii Naturalnej. Zobaczył na ścianie zdjęcie swojej mamy zrobione przez jego ojca. Ukrył się w kącie i siedział tam przez 10 minut. W wieku 14 lat chłopak zaczął pić alkohol. Był smutny, że dzieci nie chcą się z nim bawić. Cały czas płakał z powodu swojej mamy. Nie raz upijał się tak, że tracił przytomność. W wieku 21 lat postanowił przestać pić i odwiedzić mamę w Amazonii.

3 lata zbierał pieniądze na bilet. Czuł ogromny strach i niepewność. Nie wiedział, jak matka na niego zareaguje i jakie będą jego uczucia względem niej. Do wioski przybył w 2011 roku. Plemię już na niego czekało. Kiedy pojawiła się Yarima, natychmiast ją rozpoznał. Miała drewniane patyki wetknięte w twarz i była półnaga. Zastanawiał się, czy ma ją przytulić. Był bardzo zdenerwowany i nie wiedział, jak jego zachowanie zostanie odczytane.

Położył rękę na jej ramieniu i powiedział to, co chciał od lat: Mamo, udało mi się. Wreszcie jestem domu.

Yarima zapłakała. David spędził z matką 2 tygodnie. Później odbył kolejną, miesięczną podróż do Amzonii. Kiedy jest w dżungli je to, co mieszkańcy plemienia: robaki, termity, pająki, węże, małpy. Mimo tego, że dopadło go mnóstwo chorób i zaatakowały go pasożyty, nie zamierza zrezygnować z kontaktów z matką.