9 uwag psychologów, które pomagają zrozumieć, dlaczego dzieci kłamią. Ta wiedza pomoże Ci oduczyć je tego negatywnego zachowania 

Numer 4 Programowana odpowiedź 

Dorośli często zadają dzieciom pytania, oczekując od nich tylko jednej właściwej odpowiedzi, na przykład pytają, czy jedzenie jest smaczne, na co dziecko automatycznie przytakuje. Maluch robi tak, bo zauważa, że rodzic jasno określa to, jakie owo jedzenie jest i zgadza się nim, nauczony zasadą, że dorośli wiedzą lepiej.

Numer 3 Kłamią, by być dobrze odbierane 

Dzieci lubią żyć w uporządkowanej rzeczywistości i obawiają się, że złe zachowanie może pociągnąć dla nich przykre zmiany. Z bajek natomiast wiedzą, że  jeśli ktoś robi źle, to ludzie się od niego odsuwają i przestają go lubić. Kiedy więc rodzice nazywają swoje pociechy dobrymi i grzecznymi, to dzieci nie chcą strać takiej opinii i by ją utrzymać, kłamią.

Numer 2 Kłamią, bo tego są uczone

Jak już wcześniej wspomniano, dzieci wzorują się na dorosłych i jeśli kłamstwo w ich rodzinnych domach jest codziennością, to one też będą kłamać. Rodzice są wzorem dla swych pociech, a maluchy nie oceniają tego, czy mama lub tatuś robią coś złe czy dobrze, tylko instynktownie powtarzają ich zachowania i nawyki.

Numer 1 Myślą, że są głupie

Jeśli rodzić z góry traktuje swoje dziecko jak głupka, krzyczy na nie i obwinia, zamiast poznać jego wersję zdarzeń, to pociecha czuje, że jego słowa są nic nie warte i nie mają dla rodzica znaczenia. Zamyka się w sobie i przestaje ujawniać swe myśli i uczucia, zastępując je kłamliwymi wypowiedziami, najczęściej takimi, które będą satysfakcjonowały rodziciela.

Rada: 

Szczere rozmowy pełne szacunku i zrozumienia, autentyczne zainteresowanie życiem dziecka oraz dawanie dobrego przykładu – to najlepsza recepta na pokazanie młodemu człowiekowi, że kłamstwo jest złe i nie warto się nim posługiwać.