Bali się swojej matki i narzekali, że jest najgorszą osobą na świecie. Teraz chcą być tacy sami jak ona!

Musieliśmy wykonywać domowe obowiązki. Kazała nam zmywać naczynia, ścielić łóżka, gotować i robić wiele innych trudnych rzeczy. Myślę, że czasem nawet nie spała w nocy, tylko wymyślała nam jakieś starsze prace na drugi dzień. Zawsze żądała, abyśmy mówili prawdę, całą prawdę i tylko prawdę. Nawet gdy ta prawda mogłaby nas zabić! Lata mijały, a nasze życie się nie zmieniało.

Nie mogliśmy leżeć w łóżkach i udawać chorych, aby nie pójść do szkoły. Inne dzieci robiły to ciągle. My, nawet gdy byliśmy chorzy, musieliśmy wstać i iść na zajęcia. Jeszcze oczekiwała, że przyniesiemy dobre stopnie. Rodzice naszych znajomych nie przejmowali się ich ocenami, mogli robić, co chcieli i prawie wcale się nie uczyli. Nasza matka była bardzo niezadowolona, gdy przynosiliśmy złe stopnie.