Wielkanocne tradycje, czyli świąteczna różnorodność w wydaniu Polaków. Poznajcie najciekawsze zwyczaje Górali, Kaszubów, Ślązaków i nie tylko
Mazowieckie wierzenia
Mieszkańcy tego regionu Polskie wierzą, że aby zapewnić sobie dostatek, należy po rezurekcji wrócić prosto do domu. Jeśli ktoś będzie się przysłowiowo „włóczył” po okolicy, to w kolejnym roku roztrwoni pieniądze, a plony (jeśli jest rolnikiem) będą marne. Mazowszanie wierzą również, że kobietom dostatek i luksusowe życie zapewni polewanie ich w poniedziałek wielkanocny perfumami, a nie zwykłą wodą.
Święta na Podhalu
Górale słynną z licznych i unikalnych tradycji – niemal każda wieś ma swoje obrzędy. Między innymi na Podhalu można spotkać się z następującymi tradycjami:
- święcenie ducha: od kościelnych paschałów podpala się hubę własnoręcznie zebraną w lesie i z płonąco-dymiącym grzybem obchodzi się trzy razy dom, jednocześnie modląc się; Obrzęd ten ma zapewnić domownikom szczęście;
- jedzenie krajonki: innym zwyczajem jest pokrojenie wszystkich pokarmów poświęconych w koszyczku i zalanie ich kwaśnym mlekiem z chrzanem. Takie danie rodzina musi zjeść z jednej miski (niekiedy nawet jedną łyżką!), co ma wzmocnić rodzinne więzy;
- coś dla urody: panny, które chcą mieć piękne włosy, w wielkanocny poniedziałek muszą wstać przed świtem, obciąć kosmyk włosów, a następnie umyć głowę w potoku;
- coś dla zachowania sił: po powrocie z rezurekcji, a przed rozpoczęciem śniadania, każdy musi zjeść korzeń chrzanu, co ma zapewnić zdrowie i siłę do pracy na cały rok;
- lecznicze masło: w Wielki Piątek gospodynie przygotowują masło, które przechowuje się cały rok i stosuje jako maść leczniczą;
