Gdy bezdomny schizofrenik przybył do ich miasteczka, nie pozostawili go samemu sobie, ale wyciągnęli pomocną dłoń

Życie układa się różnie, czasami nawet najlepiej zapowiadający się człowiek może wylądować na ulicy bez środków do życia. Czasami sprawiają to nałogi, czasami to niefortunne inwestycje czy złe decyzje. Zostać bezdomnym jest łatwo, ale wyjść z bezdomności jest ciężko. 

Przekonał się o tym Luciano, starzec, który wędrował ulicami Ferreñafe w Peru. Widać było, że mieszkał na ulicach od wielu lat. Miał zmierzwione włosy, długie paznokcie, jego ubranie było podarte i brudne. Mieszkańcy miasteczka nie wyśmiali go, czy nie przepędzili, ale pomogli mu, jak tylko potrafili.

Luciano ma 85 lat, nikt się nim nie interesował. Jego sytuacji nie poprawiała schizofrenia, na którą cierpi. Jednak ludzie z niewielkiego miasteczka uznali, że chociaż jest dla nich obcy, nie wolno pozostawiać go bez pomocy. Zebrali się i postanowili mu jak najszybciej pomóc.