Trzy muzułmanki założyły zespół trash metalowy. Grają, ostrą muzykę w hidżabach i namawiają do niezależności dziewczyny na całym świecie

Dziewczyny nie widzą ani nic złego, ani dziwnego, że nosząc tradycyjny hidżab, grają ciężką muzykę. Chcą pokazywać młodym dziewczynom w Indonezji i na całym świecie, że nie ma się czego bać i nie ma się co wstydzić i bać swojej niezależności. Uważają, że to jest bardzo ważne, by kobiety mogły robić to, co chcą. Być wolne i niezależne.

Dziewczyny chcą pokazać, że odkrycie siebie i własnej kreatywności nie powinno poddawać się stereotypom. Uważają, że można pogodzić bycie kobietą, granie w zespole i religijność. Dziewczyny słuchają klasyków metalu, ale też inne zespoły.

Fridda, Eusti i Widi uważają, że muzyka metalowa to nie satanizm i zło. Można w ciężkich piosenkach śpiewać o młodości o walce z nałogami i problemami młodzieży. Nie każdy popiera ich występy – często zdarza się, że ich koncerty są sabotowane przez fanatyków religijnych. Dziewczyny nie poddają się, mają wielu fanów i dla nich grają.