Historia Adidasa i Pumy nadaje się na scenariusz filmu. Marki stworzyli dwaj bracia, którzy nienawidzili się tak, że aż trudno w to uwierzyć

Stara prawda mówi, że z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu.

Coś musi w tym być, skoro znacznie częściej nasze przyjaźnie są znacznie silniejsze, niż relacje rodzinne. Może to dlatego, że przyjaciół sobie wybieramy, a nie dostajemy ich niejako z przydziału. Na życie szukamy sobie ludzi choć trochę podobnych do nas. Tymczasem członkowie naszej rodziny, choćby najbliżsi mogą diametralnie się od nas różnić.

Nawet bracia, potrafią być jak ogień i woda. Z takiej mieszanki nie może zaś wyniknąć nic dobrego. Przykładem może być historia dwóch braci Adolfa (Adiego) oraz Rudolfa (Rudiego) Dasslerów, dzięki którym powstały dwie konkurencyjne marki obuwia Adidas i Puma.

Historia braci Dassler rozpoczęła się w 1920 roku w Niemczech, w wiosce liczącej 4000 mieszkańców (Herzogenaurach). Pomysł otworzenia firmy wyszedł od młodszego z braci, Adolfa. Mężczyzna był przede wszystkim utalentowanym i skrupulatnym rzemieślnikiem. Kochał sport, a zwłaszcza piłkę nożną. Kiedy więc po powrocie z frontu (I Wojny Światowej), nie mógł znaleźć pracy, zaczął szyć sportowe buty.

Pracował w pralni matki. Jego buty zyskały na popularności dzięki niskim cenom i wspaniałej jakości. Kiedy mężczyźnie zaczęło brakować rąk do pracy, w biznes postanowił zaangażować się starszy z braci, Rudolf. Rudi był duszą towarzystwa. Otwartym na innych, sympatycznym i wygadanym. Ludzie mu wierzyli, dlatego świetnie nadawał się na sprzedawcę. Zajął się więc marketingiem i finansami. Działką Adolfa pozostało zaś projektowanie i produkcja obuwia.