Kim jest najczęściej całowana dziewczyna świata? Odpowiedź na to pytanie nie zmienia się od lat!

W dawnych czasach rzeki były dużo ważniejsze niż dziś.

Ludzie wykorzystywali je jako drogi wodne. Obfitowały w ryby, które były jednym z podstawowych źródeł naszego pożywienia. Niestety służyły również za śmietniki. Ukrywały nieczystości, odpady, ale i… ludzi. Osoby niebezpieczne oraz takie, których chciano się pozbyć, wrzucano do nich i po krzyku. Woda zabierała również ciała tych, którzy ze swoim życiem chcieli skończyć.

Wśród samobójców przeważały kobiety. Rzeki często wyrzucały ich ciała na brzeg. Końcem 1880 r. Sekwana wyrzuciła jedno z nich. Znaleziono je na Quai du Louvre w Paryżu. Była młoda. Na oko miała może 16 lat. Pierwszym zaś, co rzucało się w oczy, była jej niewiarygodna uroda. Dziewczyna wyglądała, jakby spała i czekała na pocałunek księcia, który ją zbudzi. Jej twarz była spokojna, a na utach zastygł jej figlarny, tajemniczy uśmiech.

Patolog, który tego dnia pełnił dyżur, zadecydował, że zgodnie z panującym zwyczajem, ciało kobiety wystawione zostanie w miejskiej kostnicy. Pozostawało na widoku, do wglądu publicznego, bo zawsze mógł się zgłosić ktoś, kto ją znał. Wkrótce oglądać jej spokojną, pogodzoną ze śmiercią twarz zaczęły całe pielgrzymki ludzi. Najbardziej fascynował ich jej uśmiech, dzięki czemu zyskała przydomek Mona Lisa z Sekwany.

Wspomniany wcześniej patolog był nią zafascynowany do tego stopnia, że wykonał gipsowy odlew jej twarzy. Dziewczynę pochowano tydzień później w bezimiennej mogile, ale dzięki jej sława wcale nie ucichła.