Niesamowite spotkanie chorego chłopca i konia. Zobaczcie, jak zaskakująco na siebie reagują

Wykorzystywanie zwierząt w leczeniu ludzi jest znane od wieków, a ostatnie dziesięciolecia przyniosły szczególny rozwój metod związanych ze wspomaganiem terapii poprzez ich obecność, np. hipoterapii, czyli leczenia przez kontakt z końmi. Spotkanie zwierzęcia i chorego człowieka może dać zaskakujące efekty, jak w przypadku kilkuletniego Ereza.

U chłopca zdiagnozowano zespół Williamsa – Beurena, czyli rzadką chorobę genetyczną, która objawia się zaburzeniami funkcji motorycznych oraz mowy, a także lękiem emocjonalnym i fobiami oraz obniżonym intelektem. Dodatkowo osoby zmagające się z tym schorzeniem mają zmienione rysy twarzy, kłopoty z funkcjonowaniem różnych układów np. krążeniowego, nerwowego czy pokarmowego oraz zmagają się z zaburzeniami pracy narządów zmysłów.

konik-pas

Erez, ze względu na swoje kłopoty zdrowotne, wymaga szczególnej opieki, która zmniejszy skutki wrodzonej choroby. Dlatego rodzice chłopca zabrali go do klubu jeździeckiego, by sprawdzić, jak zareaguje na obecność koni, które coraz częściej pełnią rolę skutecznych terapeutów. Ku zaskoczeniu wszystkich, energiczny i nie znający zahamowań Erez nie wystraszył konia, który z wielkim spokojem i cierpliwością pozwolił chłopcu się dotykać. Zwierzę nie spłoszyło się nawet wtedy, gdy chłopiec przylgnął do jego nogi, co jak wiadomo, jest szczególnie nie lubiane przez konie.

Erez był zafascynowany ogromnym rumakiem

kon-pas

Mama Ereza jest przekonania, że koń musiał wyczuć, że chłopczyk jest chory i nie potrafi właściwie kontrolować swoich zachowań. Otwartość i swoboda chłopca oraz spokój konia pokazują, że naturalnie wytworzyła się między nimi pewna szczególna więź, choć jak twierdzą rodzice, ich zazwyczaj żywiołowa pociecha, do tej pory bywała nieufna wobec nieznanych osób czy stworzeń i nigdy nie wykazywała zainteresowania końmi. Na szczęście zorganizowanie spotkania Ereza z wierzchowcami było dobrym pomysłem, a jego dalsze obcowanie z końmi na pewno pomoże mu lepiej radzić sobie z emocjonalnymi skutkami genetycznego zaburzenia.