Kiedy zdecydowała, że zamieszka w lesie, wszyscy uznali ją za wariatkę. 18 lat później prawie nikt jej nie poznaje

Później także dzieci porzuciły leśny tryb życia i zamieszkały wśród zwyczajnego społeczeństwa. Emma nie zdecydowała się do nich dołączyć. Czuła ogromny związek z naturą i nie zamierzała zamieniać spokojnego życia na miejski gwar. Zbudowała niewielką lepiankę z błota, słomy oraz końskiego łajna i pozbawiona wszelkich wygód zamieszkała w jej wnętrzu. Kobieta utrzymuje, że jest samowystarczalna. Jest w stanie się wyżywić i żyć bez pieniędzy. Jedyna kwota, jaką potrzebuje to 50 £ na podatek od nieruchomości.

Pokłóciła się nawet o swoją lepiankę z lokalnymi władzami, ale w końcu zgodziła się zapłacić wymaganą kwotę. Kobieta uprawia ziemię, hoduje zwierzęta i utrzymuje, że jest najszczęśliwszą osobą na świecie. Nie choruje, nie potrzebuje modnych ubrań, elektroniki i samochodu. Wszytko co, niezbędne zapewnia jej las. W prowizorycznym domku nie ma wanny ani toalety. Myje się w strumieniu lub niewielkiej podgrzewanej wannie. Przyznaje, że nie robi tego zbyt często. Tylko wtedy, gdy zapach jest nie do zniesienia.

Twierdzi, że uwielbia przebywać na łonie natury a patrzenia w niebo i w gwiazdy sprawia jej wielką przyjemność. W lesie czuje się o wiele lepiej niż w wielkim mieście, jest zdrowsza, silniejsza i prawie w ogóle nie ma problemów. Emma poprzez swoje prymitywne życie chce przyczynić się również do ochrony planety. Wie, że tylko zaledwie niewielkie ułamek, ale tak ma z tego ogromną satysfakcję.