Chłopiec dał nauczycielce prezent, z którego śmiali się wszyscy uczniowie. Kiedy kobieta została sama, nie mogła opanować łez wzruszenia

Dzieci, zobaczywszy ten prezent, wybuchnęły śmiechem. Ale zamilkły, gdy nauczycielka ostentacyjnie skropiła się perfumami i zachwyciła bransoletką, ubierając ją na przegub dłoni. Kobieta z satysfakcją zauważyła, że na twarzy chłopca pojawił się – po raz pierwszy od dawna – uśmiech.

Tego dnia Teddy poczekał po lekcjach na panią Thompson. Gdy nauczycielka wyszła z pokoju nauczycielskiego, podszedł do niej i powiedział: „Pani Thompson, dzisiaj pachnie pani jak moja mamusia”. Tego wieczoru kobieta długo płakała. Powzięła także ważne postanowienie.

Podjęła decyzję, że od tego dnia będzie więcej pracować z dziećmi. Że postara się pomóc im stać się dobrymi ludźmi.

Szczególną uwagę poświęciła osieroconemu Teddy’emu. Od dnia, kiedy zaczęła z nim pracować, chłopiec zaczął się zmieniać, tak, jakby wracał do żywych. Im bardziej go zachęcała do nauki, tym szybsze czynił postępy. Kończąc szkołę podstawową, Teddy był najmądrzejszym i najinteligentniejszym z jej uczniów i – sama musiała to przed sobą przyznać – skradł jej nauczycielskie serce. Wiedziała, że będzie jej go brakować.